Yağmur yağıyordu bir eylül günü,
Küstün, koyup gittin beni şiirle.
Rüzgâra kapılıp dönmedin geri
Estin, koyup gittin beni şiirle.

Çözümsüz bir yığın, zor bilmeceyle,
Sonsuza uzanan bir düşünceyle
Teselli verseydin sözle, heceyle
Sustun, koyup gittin beni şiirle.

Ne yazmayı bildin ne de kelâmı,
Gurbet miydi yolun yoksa sıla mı?
Vefasız, çok gördün bir tek selâmı
Kestin, koyup gittin beni şiirle.

Gönül yakınlarda, göz uzaklarda,
Duman da tütmüyor bak ocaklarda.
Resimdin, tabloydun sen sokaklarda
Süstün, koyup gittin beni şiirle.

Yazarken gelmişti senden bu veda,
Olmadı bu gidiş, böyle elveda.
Hıçkırıklar tuttu, çıkmıyor seda
Sestin, koyup gittin beni şiirle.

Giderken derdini döktün üstüme,
Çok ağır bir yükü yıktın üstüme.
Dağlarda sis gibi çöktün üstüme
Bastın, koyup gittin beni şiirle.

Esin miydi adın yoksa ilham mı?
Bu bendeki kuşku muydu evham mı?
Boynuna ip takıp sen bu adamı
Astın, koyup gittin beni şiirle.

16.10.2024/Konya