enkaz..elinde ki kalem sahipsiz kaldı içtiğin su akıttığın ter ekşidi kullanımsız izne ayrıldı oysa henüz yokluğumun yirmidört saati bile dolmadı kapa gözlerini şimdi bir film şeridi akacak sansürsüz ruhumu eşeliyor eşkiya ordun ne soluk kalıyor canlı ne de mağrur gölgem ayı kıskandıran en kötüsü içimde ki çocuk öldü kırkı olmadan sakın yaklaşma tek ganimetim kadınlığımdı oda paramparça pileli eteğime kan damlaları damlıyor aslında dokunmak ürkütücü bir başka dişi için ama ben benim işte kapadım hayatın deliklerini güneşin girmesin diye macun çektim çelikten sızmasın sana ait ne varsa bu duygu korku değil veya imitasyon bir çekilme değil sadece korunma içgüdüsü hava sağnak zeus ağlıyor hüngür hüngür pencere kenarı düşlerim ıslak bir kedi misali acıklı ne yazık ki dramatik bir önyargıya yenildi kadın sizce erkeğe bağımlı mı? eğer öyleyse çoktan ipin dolandı boğazıma kutla zaferini bak enkazına bağır çağır naralar patlat erkeğim diye içimi kemiren kurtların senden önce davrandı sana kalan parçam parçam o bile yok üzgünüm ölüyüm... lamour |
Lavinia by The Veils
severek : ) sana da...
içimden geldi,dayanamadım : )))