Zıtlık
Çöle yağmur nerede ise hiç yağmaz
Yağdığında ise kendine hayran bırakır kumları Yıllar geçer çölü yakan ateş hiç sönmez Ama yağmurun hayali serin tutar kumları Aşk bir ateş olmuş özlem rüzgarı Ne kadar sert eserse o kadar gürler Keşke yakarken kül olsak Çünkü insan en çok aşıkken özler Birileri bilge der birileri cahil Bir ben bilemedim kendimi Bir yanım ilgisiz kalırken bir yanım düşler seni Söyleyin böyle bir bedende kim açıklar ki bendimi? |