Bir Çocuğun Elindeki Uçurtma
Bir şerbet gibi içerken sensizliği
Bir biri ardına yakıp söndürüyordum Anılarını Duman duman efkar doldu ciğerlerim Boğazımı bir katran gibi tıkadı adın İçtikçe gözlerini, titriyor ellerim Gökyüzü kapatmış pırıl pırıl saçlarını Siyah bir tülbentle, Düşen cemreleri seyrediyorum Kasvet dolu camdaki, gölgenle Öyle bir mülteciyim ki artık Sürgünüm de vatanımda birbiri içine girmiş Ve şimdi ben Bir çocuğun elinde ki uçurtma gibiyim artık Arzularım korkum, korkularım prangam oldu Gökyüzünde özgürlüğü kovalıyorum Ve her yağmurdan sonra gökkuşağını Arayıp renklerinde kaybolmayı seviyorum Ve ben yinede Elinden kayıp gitmekten korkuyorum. |