Sen
öyle bir kapilmisim ki iklimine
baska yerde yasamak hasta ediyor beni cigerlerinden çikan her nefese alismislik nefessiz birakti beni nasil tarif ederdimki sorsalar seni nasil bir tasvir anlatir dogani seni hayal etmek tek basina zahmet yasayabilmek ise ayri bir maharet; yildirimlar döverken arzi toraga ilk düsen damla sensin onca yil yasadiktan sonra hayati zihnimde kalan tek hatiram sensin hiç sürgüne gönderilmesemde mülteciligi ögrendigim siginak sensin hakikat için seyreden dervisler gibi seyrine düstügüm hakikat sensin bir mum gibi askinla yanarken eriyen ben degil aslinda sensin |