0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1176
Okunma
Herkes sevemez
Herkes hatırlamaz yaptıklarını
Bir deniz oldu sefahat
Ateşten kabarcıkları olan
Hevesle aşk arasında
Bedenlerle besliyor balıklarını
Ey içimizde ki çocuk sevme sakın onlardan birini
Öyle ki nasıl su ve ateş zıtsa birbirine
Ne kadar seversen sev
Onlar gibi düşemezsin, sefahatin peşine
İnce kokuların, nemli nefeslerin, gecelerin diyarıdır
Olduğunu sandığın kişiyi bile unutursun orada
Hissettiğinle gönlüne düşen kor bir mi düşün
Gönle düşen aşk iken hiç işlenir mi? Haram.
