bahardı...
kapılar ardında kapalı bir kapı...
bir adım daha atsam ötesi ölüm... her kapıda asılı olanyürek damlası yakıp yok etmeye kalkacak bütün anahtarları... gittiğinden beri kurak geçer gönlümün dört mevsimi.. bir damla yağmur duasında gelişine şiirler kurgulayan imtihan perisi... gitsem diyorum can perisi, gitsem kendimden sana... mühür vurulsa dilime susarsam bana konussam sana... anlatsam diyorum bin defa ölsem, nasıl öldüysem öyle dirilsem.. ben ezelden ebede çıkmaz sokaklarına otağlar kurduğum, yüreğime dokundukça katre katre çoğalan yalnızlığın boynuma doladığı hayali sevdanın sahibi, sen;bir tebessüm gözlerken gözlerimden damlayan yaşların,her biri boğazıma takılıp kalan haram hıçkırıkların, incecik sesini sabahları pencereme taşıyan martı çığlıklarının, içimdeki gülleri aleve veren mevsim-i baharların sahibi... hatırlıyorum mevsim bahardı... sen giderken avuçlarımda sakladığım yapraklar kanardı... ruhunu asırlar önce teslim etmiş sokaklarda arkandan ağlardım, saklandığını sandığım köşe başlarında seni arardım.. arkasıunda bi yerlerde kara kara geceleri sakladığına inanmadığım güneşe seni sorardım... mevsim bahardı... sevdamın bir gece vakti koynumdan usulca ç/alındığı gidişine ve aslında hiç gelmeyişine adaklar adanan sözler kesilen o mevsim bahardı... bahardı, ufacık bir anda suretinle gözlerimin kesiştiği, içimdeki kimsesizliği bastırırcasına muhafaza ettiğim ömrü hayatımın durak noktası... baharla uyudum baharşla uyandım senelerce belki de... yarım kalmışlıkların öyküsü namluyu çevirir alnıma alkışların koptuğu sevdanın son sahnesinde içimdeki boşlıuk küçülür, ufalanır can kırıntıları tabiri caizse, söner sahnenin ışıkları içeriğinde hep "SEN" kokan çığlıklarla birlikte haykırırım adını... dön nolur! nolur dön! bahardı... sebebini kestiremediğim ayrılıkların mevsimi... vuslatın birinci yılında kanayan gözlerimden dudaklarıma damlayan alevlerle sonsuz sevgiyle anıyorum seni... imkan/sızım 13.01.2012 Elif T. |