Seni Sevmenin Armonisi
Varlığın saklı hazinemdi sevgilim
Koyu sevmelerimin dönence tadıydın Işığıydın zifiri karanlık hislerimin Sabahlarına uyandığım gün batımıydın Bir nehir boyunca takipsizdi,kolların bedenimde Bir yaprak yolculuğuydun,meraklı sezgilerimde Bir gizdin suyun altındaki mavi derinlikte Okyanus kalbin koynumda aktı benliğime Maviyi anlattı şelale coşkunluğu gözlerin Endişeyi aldı aklımdan kağıttan gemiler Değişmeyen iklimiydi dünyamın,bahar rengin Leylak kokusu dağılıyor,saçlarından dökülenler Sevgi tanelerin tatlandırıyor ağzımı Kapanıyor seninle tekrar eden iştahsız heyecanlar Adın yaratıyor kaderine bağlanan yazgımı Tükeniyor seninle üşümüşlüğümdeki acıtan ayazlar Yeniden doğmanın kustallığı gibiydin Seni öyle duru öyle inançla sevdim Kalmanın yakınlığıydın,öyle bilinirdin Sen gittiğinde yokluğuma öyle erişirdim Dilek ağaçlarına bağlamadık aşkın ipeğini Dokunduk ellerimizle hissedip,yaşardık gerçekliğini Kabus görmedik rem uykusunun sessizliği Rüya saymadık uyanışın minnetsizliği |