Delik Hokka
kireç yutmuş bir ten ve delikler
milyonlarca delik düşünceler sızıyor deliklerden içeri kütlesi yok hiçbirinin bana ait değiller yine de ağırlaşıyor beden ve kimse tartamıyor bir beyni mürekkebinin sızdığı yerden sesim sırça duvarlarda kırkayak zaman felçli istemler ateşli boğazını sıkıyorum aynaların ve bazen katili oluyorum tüm sırların gözlerim kekeliyor bakarken takvim yapraklarına rutubetleniyor aşk göğüs kafesimin altında ve kalp küflü yaşardıkça keşkelerim kokuyor sevmeye niyetlendiğim anlarda hokka delik anlamıyor bunu hiçbir divit jir-fhrn |
Çok çokk güzeldi yine sevgili Jir.