E'nin Şiiri
Bi-intiha ıtri
Sadece dallarıma değil Köklerime de çaput diye Bağlıyorum seni Her adağım bir adam Her adam bir sen Bir sen aslında ne çok ben Feryad-zen Bir bilsen Sen Ah Bahurizade Efendi Daya kulağını sol mememe Duy Her ritim Kalbin senle füruğ-ı ulviyeti Her nağme Kalbin senle bi-payan musikisi Biz ki İki Âşık-ı dildade İki münzevi yaşamın hengamesinde Seçilmiş bir yalnızlık bizimkisi Tercih edilmiş bir sessizlik Ah Bahurizade Efendi Her yeni gün bir sadakat Bin emek kabri Bunca ölünün içinde İnadına yaşayansın sen İnadına yaşatan Soluk borumuz bir Midemiz bir Kalbimiz bir Gittikçe uzuyor boyun içimde Gözümün daldığı her boşlukta Bir düşün dizlerine yatırıyorum başımı Düş sen İşte o zaman daha çok seviyorum Parmaklarına dolanan saçlarımı Pencereyi açtım Çıktı dışarı duman Girdi içeri iman Al götür şimdi beni Bulanıklaştığım Kalabalıklaştığım her yerden Misal o dut ağacının dibine götür beni Senin köyüne Sığınalım senle bir köyün gölgesine Masumiyeti ve bereketine Korkma Bil ki bu kadın Bir senden binlerce kök salıyor sevi’ye Köylü bir sevgiyle fhrn-jir |
Bu kekelemenin şiiri, duyguların kekeç hali...dir.