AĞLARSA ANALARIN YÜREĞİ AĞLAR
dün sabah
saatler yediyi vururken dalgın bakışlı bir rüzgâr savurdu beni. gölgeler ışığında sallanırken, yaralı fidan kendinden boyca ve yaşça büyük ağaca seslendi. “gayri gidersem anam ardımdan ağlamasın” sustu rüzgâr usulca okşadı incecik belini, kanlar akarken yanağından. (1990) Coşkun Mutlu |