Mona Rozaya Gülme YasağıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın “Kaldırım Serçelerine…”
Edith Piaf “Aynası dönük sunakların Umut tacirleri…” Üzengi vuruyor yüzlerine Burnundan soluyan atların Dört nala gidişlerin Pervasızlığında… Mona Rozaya ölüm Diye bağırıyor biri Yel üfüren çığlığında Bilinmez; Vebaya soluk tenlerin İrkilme seansları Güneşe yasak var Görmese de olur Ölü bir benizi Sevgili… Mona rozaya! Gülmek yasak diyor öteki Ötekileşmiş müsvedde Karalamalarında… Saçlarında yeleken yalnızlıklar Umut taciri el ayaları Işıksız günlere gebe Son çırpınışlar… Sokak şarkıları esrik Dili kekeç çocuklar süsler Islak serçe havuzlarını Kösnül sevişlerin Kadınlığıdır Zaman… “Göğü kucaklayan kuşların Geri dönüş şarkıları izler Sevdalukları…” Orada bulutsuzluk İman tahtasındadır Astımlı bir yüzün Oksijene ölümüdür Hayat… Mona Rozaya! Yaşam diyor en afilisinden Sokak valsi yapan Antonio Onun yüzü bana dönsün giderken Saçlarından kalp uçuracağım… Benliğinize… Şiirimi yine güne taşıyan çok değerli seçki kuruluna ve beni şiir yolculuğunda yalnız bırakmayan tüm gönül dostlarına sonsuz sevgi ve saygılarımla... |
günün şiir olmayı hak etmiş bir şiir
bu şiirin onurunu yaşamayı hak eden bir şair.
kutlarım kalem dotsum başarıların daim olsun saygılar.