Bir sevgilinin gözleri kadar güzel
Küçük bir çocuğun gülüşü kadar ılık
Kimileri için vuslattır eylül
Kimileri için hüzün ve ayrılık.
Gönülden gönüle, farklı farklıdır her dilde
Duygularım kanatlanır yavaş yavaş
Kıpır kıpır bir şeyler ayaklanır içimde.
Kimbilir geçmişe dair bir anı
Anı dediysem…
Onlar değil mi ayakta tutan insanı
Hava yağmurlu, yine böyle eylüldü
Can çekişirken doğa, mor bir menekşe
Gözleri güldü…
Severim eylülü o gündür bugündür
Bir tutam umut yüreğimde
Gönlüm durmadan eylüllere yürür.
Kim koyduysa adını, anlamını yitirdi hazan
Önemi yok, sıradan diğer aylar
Ne zaman eylüle gelse sıra
Fokur fokur kaynamaya başlar içimde bir kazan.
Bir türkü, bir şarkı dinlesem eylülle ilgili
Tomurcuklara bürünür gelir yüreğim
Umuttur benim için, yeniden diriliş gibi.

İşte böyle eylüllü günler
Telaşa kapılır içimde karamsarlık
Bilinmez bir mevsime göç eder
Ben eylülle yeniden keşfederim kendimi
Soldu, boynunu büktü dediğim anda
Eylülle yeniden yeşertirim ümitlerimi.