Bilmem, hangi çağa ayak uydurdun
Gördün, yeni kaftanları, eskileri unuttun.
Kırk yıllık eşi dostu, üç kuruşa takas ettin.
Bilmem.! Şen, bahtiyar mısın
Bir zamanlar, kankardeşin olmuştum
Parmağımızdan akan
O, bir damla kanda, güç bulmuştum
Sen de alıp başını gittin,
Zalimliğin pençesine esir düştün,
Çıkar yolun yok,
Sen kaybettin, arkadaş..!
Ellerle bir olup, gülüp söylüyor muşsun
Çok değil, sıkıldığında
Onları da bir bir eliyor muşsun
Beş kazanıp, üçünü yolun yarısnda harcıyor muşsun,
Bir zamanlar gözbebeğindim
Canım cicim, ahkâm kesiyordun
Ömrüme gülleri sunuyordun..
Ne çok aldanmışım
Seni gerçek dostum sanmıştım
Meğer,,
Kör karanlıkta kuyumu kazıyor muşsun
Yürüdüğüm yolda, ilk çelmeyi sen atmışsın
Sırtıma, kanlı bıçağı sen saplamışsın
Çekilir yanın yok,
Sen kaybettin arkadaş..!
Yaşam okulunda, aynı sıralarda okuduk
Aynı dine, tek vatana sahip çıkıyorduk
Oysa,
Tenefüs aralarında, yüzüme dahi bakmıyordun
Namerdin ekmeğine, taze bal sürüp
Üstüme güldürüyordun
Okul bitmeden ayırdık yollarımızı,
Bilmem, mezun oldun mu
Ben vefasızlığının kurbanıydım,
Yine snıfta kaldım
Affedilir yanın yok,
Sen kaybettin arkadaş...!
Pamuk ipine bağlı, incecik sözlerdi
Yaşamla ölüm arasındaki nefes,
Bile bile, canbazlık yapıyordun
Hayatı oyun sanıyordun,
Her defasında ıskalıyordun.
Sen,, Yaralı gönüllere umut geriyordun
Hızlı koşup, tez yoruluyordun
Bir zamanlar, esip savuruyorduk
Dünyayı parmağımıda döndürüyorduk
Garibana dost, ağlayana omuz geriyorduk,
Günler eskidi, çuvalda
Şimdi yabancı olduk
Bırak, kardeş kalabilmeyi
Bir tebessümü, yanağımızda ağırlayamadık.
Böyle bitsin istemedim
Adam gibi vedalaşmayı da bilemedik
Sen şehrin bir ucunda
Ben, yüreğimin güneydoğusunda
Ele güne karşı, rezil rüsva olduk
’ İnanma, güvenme ’ diyenleri, kendime güldürdüm,
Hastalığımda, kapımı çalmıyorsa vefasız ellerin
Ölüm döşeğime, sakın uğrama
Affedilir yanın yok,
Sen kaybettin arkadaş...!
Diyecek sözüm de kalmadı, senden yana
Büyüklüğünün hatırına, meclisine gelirdim, amma,
İnancıma değecek, hatır bıraktın sanma
Sen, yaşamak diyordun bu oyuna
Oysa,, Nefesin dahi yetmiyorsa
Havada atıp, tuttuğun istop oyununda
Sen kaybettin,
Çekilir yanın yok,
Sen kaybettin, arkadaş..
DİCLE AYYILDIZ