İlk Adımhadi ! şimdi de karanlığımda kalmışları çıkar aydınlığa ! eskimiş yüzümden bayat bakışlarıma kadar derine gömülmüş duygulardan açıkta kalmış düşlere kadar her şeyi ama her şeyi biriktir avucunun orta yerinde sonra da kül et dağıt kalabalığını rüzgârın nefesiyle beni hayattan topla gün/ışığım . . . ! taze gülüşler ekip gamzeme kurumuş dudaklarımdan oku pembe sözcükleri yaşanmamış yarınlara yeni başlangıçlar çiz boşluklar dolsun huzurun fırçası ile bahar gelsin kokusunda sakladığı yeşil rüyâlarla kirpiklerin ardında kalmış tutsaklık kavuşsun özgür dünyasına artık ! gök kuşağının yedi rengini giyer yuvamızın çatısı ne kuytu ne de ışıksızdır odaların duvar dipleri toza dumana karışmış adımların ardında kalır yaraların yükü kabuk bağlayanlar iyileşirken boşta kalanların üzerine atılır toprağın nemlisi mezar üstüne mezar dün’ler ! duası okunarak sahibine verilecek emânet ertesiye şimdi aklımın yoluyla açıyorum yüreğimin kapısını gir içeri kimbilir ! bu kaçıncı güvertesinde hayaller kurulan gece ve kaçıncı sığınma mehtâbın ömürlük hikâyesine evet diyorum , 16/02/2012 17;40 eMİNE |
Yaşamanı dilerim.