Gün / eş" gün’eş başını kaldırana kadar her şey " eti sıkışmış yalnızlığın tırnak içlerinde boy atar uzun bekleyişler gövdesinden düşmüş dal gibi yatağını şaşırmış dere gibi yoklanır etekleri ayakları altına serilen , göğün kendi gölgesidir üzerine düşense ay kaçağı rengi soğuk kalabalığın ateş döken omuzlarında yeniden kanatlanır sihir tamâmı yaşanmamış aslı kaleme alınmamış muhtemel umutlar yazılır gönül kapılarına kan kırmızı bakışların kahve kokan göğsünde dinlenmeye çekilir gün/eş yağmur öncesi ten kokusunu giyerken toprak hazırdır zaman soyunmaya îtiraflara îtimâda bir/az durgun bir/az hırslı takıldım nûrun aralıksız ayarına gün/eş tutar elimi karanlığın yüzüne atılan tokat toplar ikimizi hoşgeldin gün/ışığım !!! 14/02/2012 15;15 eMİNE |
karanlığın yüzüne atılan tokat
toplar ikimizi
Güneş,umutlara hep eş.Güneşli umutlar dilerim Şairem.Tebrik ederim çok güzeldi,hissettirdi.Sevgimle.