Gönlümün SultanıYılların ezdiği bir yürekti sende ki Kimse bilmezken ismini cismini Yaktın beni... Mutlu bir yüz görmeyeli aynalar Sana küsmüş öyle duydum Belki de senin esirin olmuştum Doymuştum Sen bende son olmuştun... Yüksek tonda aşklardan korkar oldum Ki sana dokunmaya bile cesaret edemiyorum Sayıklıyorum geceler sabah olmazken Ben titreyen sesinde sana susuyorum Yutkunuyorum , takılıyorsun boğazıma Gitmeler sana yakışmaz diyorum Derin bir nefes alıp susuyorsun Olsun , varlığınla huzur doluyorum Ellerim tutmaz oluyor zamanla Gözlerim susuyor sen konuşuyorsun Anlamını yitirmeyen bir tonda Konuşuyorsun... Gönlümün Sultanı oluyorsun... Ürkek bir serçenin kalp atışları gibi Ellerime bırakıp kaçıyorsun Olsun... Varlığınla Huzur buluyorum Senden uzakta seni soluyorum... Yunus Özkan |