Ay Ve Kadın
Penceremden süzülüyor gece
Turuncu ay uzaklardan, okşuyor bedenimi -Kadın- Yakınıma gel kutsal göz Nasıl bildin üşüdüğümü -Ay- Karanlıkta gölgeni gördüm de geldim Parlaklığı içinde gizli, bedenini seyrettim Uyurken Düşüncelerinde Uzak ve yitik Yakan ve titreten Sessiz ve çığlık Yalnızlığını duydum Dudakların kelimelere kilitli Yüreğin aşka Kalemin de olmasa.. Her nefeste ağlıyorsun Soluksuz kalmış sabahlara Uzaktan seyrettim seni defalarca Kendime benzettim de geldim -Kadın- Ah! sen Kutsal göz Turuncu ışık Güzelim, canım benim Ulaştın madem yalnızlığıma Söyle şimdi Bezginliğimin şahidi Söyle bana Ne yapmalı? -Ay- Güneşi kıskanırdım ben Güneşle ilişkim varmış Kendimden habersizmişim O kadar yaşlı iken ben Bunu yeni öğrendim Ve şimdi Mavi kadın Dokunuyorum sana Tüm yaradılanlar adına Bu sabah ve her sabah Güneş olduğunu unutma!! .............................................................. Körfezin dost esintisiyle elele Turuncu tülünü örttü üzerime Kutsal göz Gül!! Dedi bana Güldüm.. 22.6.2010 |