CAN
Can,
Bir varlık hengamesi aklımız Şiirden ve demden Arta kalan zamanlarda Bin bir çiçekle beslenen balız Bazen acı mı acı Özümüz polenine çok yabancı Aynı ruhaniyeti soluyoruz Tur bindiriyor kaçamadığımız günahlar Tekleşen bedenlerimize Ve bu şiir kaç keşkeyi barındırır Soralım mı asık suratlı harflere Can, Tenim samur cam Sır ol ona ve bak aynaya Bedenin ruhsuz gölgesi bile yok ki İnan bana Aslımız gölgemizdir Işığın karanlıkla oynaşında uzayan Bak aynaya Yüzünün derisi öpüşlere teşne Dudaklarımda arsenikli bir bahar Yeni aşklara çiçekler açar Belki o zaman tüm bu ruh kırılmaları Tedavülden kalkar fhrn-jir |