BEYAZ ÖLÜMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Van kar altında yanarak can veriyor Isınır mı içimiz buğulu camlar ardından ölüm beyazlığının romantikliğiyle.... :( Mizginim... naylon ayakkabılı ceylanım... minik elleri kar yanığı/ kara yazgılım... kardeşlerin marka çizmeleriyle kardan adam yaparken... sen o bir avuçluk bedeninle kardan kız oluyorsun zemheride... Sana bu satırları doksan dereceyle ısıtılmış odamda konforlu koltuğumda gerinirken yazıyorum utanmadan! puşt şehrim günlerdir yalancı kar altında... üstelik başımızdaki dam naylon değil biliyor musun? adam boyunu geçen beyaz ölümü bilirsin sen çatma kaşlarını... bir zamanlar yetim coğrafyamızın boyumu aşan karını da gördüm ben... şimdi uzaktan ahkâm kesip sosyalizm... eşitlik... adalet diye uluduğuma bakma... bir tek gerçek varmış Mizginim... yoksula kar ölüm zengine romantizm... nerede duracağımı bilmiyorum küçüğüm... neredeyim? kimim? bu sıcak odada işim ne? sen orada ölümle cebelleşirken üzerinde ilmeği sökülmüş pirinç örgü kazağınla ben humma nöbetinde... sıcaktan donuyorum!... Mizginim... bizi ne çok kandırdılar aklın ermez senin bir parça yavan ekmeğe değişirsin tüm sorularını... öyle hoyrat bakma yüzüme ne olursun... kara yazgılı /karasal iklimlerin çocuklarıyız biz... diren! aşsızlığa ayaza... çadırlarda donarak yanmaya... bahar gelecek Mizginim... ve ben yine unutacağım seni kar dinince... ... |