Bir GünGelir mi geriye uçup giden dün Sayılmaz ömürden boşa geçen gün Yazmayan kalemin, körelen süngün Fermandaki mührün tükenir bir gün. Sanma ki sürecek mahşere değin Kaybolur kokusu o fesleğenin İbriğin boşalır terstir leğenin Dermandaki sürgün tükenir bir gün. Şu yalan avlakta biter fişeğin Yıkılır daylağın ıhar köşeğin Kıl haba kesilir yünden döşeğin Kervandaki yükün tükenir bir gün. Yatsıya kadardır doğrun yalansan Sorulur hesabı er geç talansan Hikmeti kendinden menkul olansan Meydandaki hükmün tükenir bir gün Sen; sen ol, kapılma zehirli kibre An gelir öyle bir döner ki ibre Kalmaz şıra, pekmez, çekirdek, cibre Seyrandaki görgün tükenir bir gün. Azaldı zahiren, delik ambarın Hırs ki, ustasıdır kelle almanın Batıl malın mülkün, aldatır şanın Hüsrandaki ünün tükenir bir gün. İnanma dünyanın fiyakasına, Gerçeği çoğaltma ahmakçasına, Gerçek Tek’tir, durma, düş arkasına Mekândaki yönün tükenir bir gün. Mührünü haksıza kaptırma sakın Sürgünü eğriye saptırma sakın Yükünü haramdan yaptırma sakın Devrandaki ömrün tükenir bir gün. MGA |