MAKAM MAKAMmakam makam güzelliğin tazeliğin makam makam susuşun kûrdiyse senin gülümsemen içli hüzzam bakışın yegâhtır baygın saçların yumuşak uşşak yüzün nurlu bir hümayun suzinak ellerin ak pak kiraz dudakların şehnaz benzersiz buselik gibi sesinde kıvrılan hicaz hüseyniye geçer kimi yanakların sanki reva uzzal olur ballanırlar koynun çargâh derde deva gün görmedik bir gülizar zengüledir gül memeler zavil kollar birer kement gülüşlerin bir neveser öpüşlerinse nihavent evcaradan ak teninde yegâh bir ben gördüm siyah rastla yatıp göbeğinde suzidille uyansam ah |