Gidiyorum...
Gidiyorum…
Kırık mızrabın ıstırabına gözyaşı ekleyerek… Beyaz bir bulutun en karanlık yerine sığınarak Kırlangıçların kanatlarını mıhladım gökyüzüne Gidiyorum…. Ansızın… Titrek notalara gam kervanları ekledim Hüzün yağmurlarını ses eyledim portenin gizli yanına Sesimi çığlığımda gizledim; duymasın kimse beni Gidiyorum… Yüreğimi dağladığı an sızın… Tek adımla bir dünya devriliyor gözbebeklerimde Gölgemin ucundan bir el sana uzanırken gitmemek için Karanlıkların ıssızlığında kayboluyor yüreğim Gidiyorum… Her geçen saniye için ağlıyor dakikalarım umarsızca Kumsalda ölen köpükleri özlüyorken denizin hırçınlığı Güneş buz kesiyor vurdumduymazlığında Gidiyorum… Gözbebeklerinden düşerken ansızın Yüreğimi dağlıyorken her an; sızın… Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |