Anneme... Hasretle...
gel...
gel artık ne olur eski günlerine... sana doyasıya sarılırken sıcaklığını istiyor tenim buz gibi bakışların ardında ağlıyor ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim... gel... gel artık eski günlerine ne olur... yanaklarında dişlerimi gezdirmek istiyorum şakacıktan dişlerim bile hasret lezzetine yanaklarının ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim... gel... gel artık gül kokulu günlerine ne olur... ellerini öperken yüreğini koklamak istiyor ruhum anlamsız bakışlarında kahroluyorum ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim... gel... gel artık dua dolu dilinle dünlerimden ne olur... kulaklarımda canlı canlı titresin nefeslerin duyamıyorum şimdi cennet kokulu sesini ağlıyor bak; sana hasret kalan hislerim... gel... gel artık kahrolası hastalığın pençelerinden... sevginin en sıcağını akıt yanaklarıma yüreğinden bir kırlangıç gibi kon avuçlarıma yavaş yavaş eriyişinden; can tutmuyor dizlerim... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON NOT: Alzheimer pençesine düşen canım anneme... |