KAOS...
Sen anarşist
Mısır kavurur ya bazen insan Tencerenin içindeki tüm mısırlar patlar Ve bir tabağa alırsın onları Yersin yersin ve tükenirler Sonra baktığında tabağa Patlamayan tek bir mısır tanesi olduğunu fark edersin Dedin ki; “Ben anarşistim.” İşte sen o anarşist mısır tanesisin Şimdi sana zaman zaman Kendini kundaklayan bir arsonistin Halet-i ruhiyesinden bahsedeceğim Ama biraz geride dur Sıçramasın kıvılcımlar ruhuna Bazen şanlı ve kanlı bir savaş meydanında Zırhlarımı ipek geceliğim gibi Çıkarmış halde buluyorum kendimi Oysa diyorum İnsan bu denli savunmasızken Hiçbir savaşta kendi kendinin galibi İlan edemez di mi kendini Hele hele bu zahiri alemde Her şeye rağmen Batıni bir gelenekle beslenmeye devam ettikçe Bedenim sanki maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi Ye Seviş Uyu Aşık ol Unut Saygı duy Ve yaz Bu yolla kendini gerçekleştir Hiç sebepsiz ve benZERsiz yazıyorum Çünkü bir tek o zaman Mutlak huzurun koynuna akıyorum Yazdıkça en koyu kelimeleri Hislerimi bir iguananın kuyruğuna bağlıyorum Rengim ve derinliğim değişiyor günden güne Sonra gidip bir meşe ağacının dalına konuyorum Ben biliyorum bir tek Her meşenin kendi gövdesini yiyerek boy verdiğini İşte öyle Her geçen gün uzuyor boyum fhrn-jir |