HER GÜN AĞLIYORUMBen Gözyaşı Dökerken Görmezden Gelenler Gönlüm Yas Tutarken Gülüp Eylenenler Şimdi Sırada Sessizlik Konuşuyor ....... Garip bir günün sabahı Ay dolunaydan çıkmış yıldızlar yasta Yorgun adımlarım yokuşlarım isyanlarda Hasretim yükselirken arşa Sana demiştim kadınım Gözyaşlarına banma beni Kopan fırtınan orta yerinde Gözlerime sığınma benim Sensizliğin hatıralarını gömüyorum hücrelerime Uykusuz nöbetlerim serseri bir katil Ayrılığın nefesi avuçlarımda kör bıçak Saatleri öldürüp sana gelemiyorum kadınım Neden ağlıyorsun kadınım Narında yandığım kış güneşim Karanfil kokulu tenin neden kuruyor Konuş susma çaresizim kadınım Susma ne olur yüreğimde sinsi ayrılık pusulada Yüzümde kara tebessüm bulutları İkinci kez ağlamayı unuttum Oysa ben her gün ağlıyorum kadınım Durun vurmayın ruhsuz bedenime İstediğin acı çekmem mi ver benim olsun Ben ölmem sevdiğim yeter ki sen iste Bir tek seni sevdim sende yoksun kadınım Şiir:Remziye ÇELİK Yorum:Hasan DAĞ 6.1.2012 CUMA Yürek limanında yelkenleri yakıp sesiyle yürekleri dağlayan ablasının gülü canısı Hasan Dağ.’a bir kez daha çok teşekkür ediyorum ve bu şiiri Mersinde bulunan LALE Kâffenin sahibi Tarkan Günay beye hediye olarak sayfaya asıyorum |
Her iki yüreğide kutlarım.
Selamlar arkadaşlarrr.