Mevsim Geçişi
tut ki biz düştük
bir galata akşamıydı hüzün göçer mi gülüşün güz sancısıyla ve saçlarında tutuşurken eylül soyun imgesinden şiirin kırlangıç sürüsü ellerini bir gün bir antikacıda unut mevsim geçişiydik ama aslolan kar tozuşuydu ömrünce ve hep gitmeye yakın elleri üşürmüş kadının damlardı sarnıcından gözyaşı ki şehrin kandilinde titrek bir alev gibi sönmek isterim tut ki biz düştük ama ellerimi sıkı tut 05.01.2012 |