bir rapunzel serenadına nazire
çöz saçlarını bir öğle esintisine
adına inat diyelim yüzünde açan gülün saçlarında yağmuru kırdım rapunzel çocuktun, toprak kokuyordun güzel ölümler aşırdım ellerinden üç nokta belki tek virgülden artık eksiltili hayatlar kuruyordu yüzün çalakalem şiirlerle hazirandın karakalem resimlerde biraz hüzün rapunzeldin bazı ve kimi zaman elleri küçük ya da saçları uzun masallar bittiğinden beri ben ben ki kendimde hiç yokum... |