Bir Leylin MırıltısıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bir leylin mırıltısı bu
ezgisi imbattan derlendi çiçeksiz avlularda büyüyen çocuklardan gün batımlarına doyamayan aşıklardan
ah billuru sızlayan gönlüm
çocukluğu büyümemiş ellerimi açtım heybenden çıkarsana biraz düş ve dilek cennet rengini kurutmuş yüzümde tenim nicedir soğuktan şikayet ediyor dolunayın cızırtısı gece yarısı şiirlerimi ısıtamıyor masalları unutmamı istiyor mermisine tükürdüğüm dünya insanlık esniyor uçurtma izlerinin silindiği göğe kara bayrağını vicdanlara saplamış kötülük sevgi ve aşk ikiside kovulmuş nefesimizden onay alamıyorum yıldızlardan öpemem sizi sessiz bir duygunun bekçisiyim aşktan kovulan şarkı gibi sesimdeki ayaz korkutuyor ağaçları ocak rüzgarı offlarımı dağlara taşıyor bahar gelse bile çok geç kır çiçekleri soldu göğsümüzde kaybolan heyecanlar gibi saklandı kırlangıçlar martılar uçamıyor şefkatin suları çekilmiş yakamoz işsiz kaldı sevişemeyiz sevgi bu dünyanın işi değil ötenazi istiyor erdem çöp kovalarında birikmiş düşler ah acılarımız pasaklı köpek bakışlarımız kaçıyor birbirinden göğü ne çok yaraladık parmak uçlarımıza kadar yerleşmiş cehennem ıslanmayı sevmiyor gözlerim sıvazlayın yüzümü uzaklaşırız belki savaş meydanlarından gider saklanır şiddet sevdalanırız ağlamam |