KOLTUKTAN SONRA
Geçti gayrı senden, niye dalarsın rüyaya,
Uyanır, dirilir mi sanırsın, o maziler daha Bilmez misin şan, şöhret, makam hepsi palavra İnme daha, bu sahte dünyanın kuyularına! Bir lokma için düşmedin mi yollara, Heba etmedin mi yıllarını bir koltuğa! Bırak da kanlansın artık ekmeğin onurunla, İnme daha, bu sahte dünyanın kuyularına! İçer iken sen zemheride, ab-ı baharını coşkuyla, Kıyar iken sen fakirlikte, o can-ı insanın ruhuna Görmez iken, şimdi yaşar oldun zifiri karanlıklarda İnme daha, bu sahte dünyanın kuyularına! Dünü unuttun, yarını gelmez mi sandın varlıkta, Kendi kalemini kendin kırdın vefasız koltukta Her ters yolun bir doğru dönüşü vardır unutma 2004 İnme daha, bu sahte dünyanın kuyularına! |
kutlarım seni çok güzel yazıyorsun.
Arkadaşım saygılar...