Bedeldün sabah bir arayışla uyandım evin içinde gayesiz dolaştım küçük bir kilerim vardı, açtım kapısın, içeriye baktım. eski bir sandık gözüme ilişti, toz içindeydi, belliki yıllardır açılmamış, merak işte! hemen açtım ve gördüklerim gözlerimi yaşarttı, hatıralarım çok sevdiğim, artık giyemediğim giysilerim, gittiğim her yerlerden, topladığım biblolarım, broşum, sararmış resimlerim ve gençliğim yıllardır arayıp ta bulamadığım şiir lerimi yazdığım defterim ve günlüğüm, hepsi orda duruyor günlüğümü açtım ve okudum nasılda sığdırmışım hayatımı, ne zorluklar ne sevinçler yaşamışım bu günleri bulmak için meğer, sarp kayalara, dağlara tırmanmışım kanatmışım yüreğimi, lime, lime genede pes etmemişim, yürümüşüm hedefime. kapadım, defterimi yorgundum bir an aynadaki halime ilişti gözlerim harabeye dönmüş olan kendime baktım bedel dedim usulca, bedel ne hale getirmiş beni, hayret ettim. deydimi, diye sorguladım kendimi ödediğim bedele rağmen değmişti yatağıma kıvrıldım gözyaşlarımla huzur içinde yumdum gözlerimi isteklerime ulaşmış, olmanın mutluluğuyla… Ceynan 2007–06–24—Z-Evler not:Eskiden yayınlanmış bir şiirim, umarım tektarından sıkılmazsınız. Saygılarımla.. |
HER SABAH YOKMUDUR O ARAYIŞLAR .
HEP AYNI KISIR DÖNGÜ.
.ELE GEÇEN SADECE TEKRAR ..
SONUNU GÜZEL BAĞLAMIŞSIN
UMARIM GERÇEKTEN DEĞMİŞTİR..
ÖPÜYORUM SEVGİMLE..