KALBİMDE ÖLEN AŞK
Yalnız kalbinde yalnız aşk yaşayanlara
Görmedim kalbimden başka mesiret, Çıkmadım o Yusuf’un kuyusundan. Dünyada vermedim kendime müddet, Bakmadım bana, hayat aynasından. Yıllar var ki; mabet edinmişim ben, Gelmeyen sevgilim için kalbimi. Yalnız, baş başa kalabildiğimden, Yalnız kalbimde tuttum ellerini. Usulcacık uzanırdı dizime, Rayihalar saçardı saçlarından. Yürürdük el değmemiş hayallerde, Korkardı geceler sabahımızdan. Şımarırdı o kalbimdeki gözler, Elvan elvan akardı aşk seline. Her bakışta şarap yutar engeller, Her şarap meyve verirdi bahçeme. Bir gün susamışken rüyamda yine, Bir bardak daha istedim sevgiden. İnanmışım meğer kör gözlerime, Hiç geçmemiş ki sevgili kalbimden. İşte o andan sonra bitti bu aşk, Mezar oldu kalbimdeki bahçeler. Her ölü gibi adı yazılacak, İsimsiz ölmez kalpte sevgililer. Ekim 2007 Elvan USUL |
Mezar oldu kalbimdeki bahçeler.
Her ölü gibi adı yazılacak,
İsimsiz ölmez kalpte sevgililer.
EVET İSİMSİZ ÖLMEZ KALPTE SEVGİLER, ÇOK HAKLISINIZ.ŞİİRİNİZİ OKURKEN KENDİMİ ESKİ BİR ANIDA BULDUM BANA O GÜNLERİ TEKRAR YAŞATTINIZ.YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
ŞİİRLE KALIN
ŞAİR HİS