Zaman fecir dokuyor geçerken
hayatı bıraktık
yağmalandı arzular fâni gölgeyiz filizlenen şefkati unutmuş kalbimizdeki bakışı kim görebilir! geçerken düş kırığı süründük meçhule arzular düzlüğünde kanat çırpar mâverâdan leş kuşları tüner acı feryat çığlıkları geceler bölünür ay dövünür ezilişin figanı yükselir ölüm yürür gövdeden şafak’ki buzul rahmeti ağıda bandı fanusu kırılsın özgürlük çağlasın fırat tersine aksın baş kaldırsın dalgalar ıstırabın yorduğu insanlar oruç bozsun öfkesi kırılsın ruhun doğudan batıya uzansın ellerimiz yürek ötesi sevgi ötesi aşk ötesi aşk! sedefleşen günler müjdelensin ufuktan yansısın en güzel sevgi kalplere istiğfarı özleyen melekler uçuşsun geceden güne dayatmayla aralanmayan cennet kapısı ses versin sevgiye dürülsün defterler atın ölüme adanmış arsız kisveyi dirilin mahzun kalple Allah’ın divanında mevsimler uzandı hep önümüze sükût birikti bu yüzden mustaribiz usulca sunduk en güzel bakışlara dillendik böylece zamanın ötesinde alnımızda kader kalbimizde sevgi secde edercesine nurlara sarılalım ___bütün insanlar can şafağında coşkuyla yeşerecek ___bir arada yaşamak zorundayız ___ölüm zaten akıbetimiz değil mi bizim? bütün edebiyatdefteri ailesinin 2012 yılı sağlık barış huzur içinde geçmesi temennisiyle.. iyi seneler. Dikçe/ Murat akkoyun |
uykudan uyandırır bazen şiir...
çok güzeldi yine..
sağlık mutluluk dolu nice yıllara...