hoşgeldin abim.
ben bu kavramların içlerinin süratle boşaldığına inanan biriyim İbrahim abi. madalyalık mertebelerin yürek işi olduğuna inanırım. kaldı ki asker disiplini içinde yetişmiş bir tarafım hep olmuştur. belki de bu kadar emir kipi kullanmam bunun gölgesidir. yine de ne için öldüğünü bilmeyen gençlerimize şehitlik nişaneleri, hayatının geri kalanını ne uğruna engelli olarak sürdüreceğini anlamadan verilen madalyalar. gönder doğuya, gaspet hayatları, gelecekleri, sonra da şereflendir. ne için abi, ne için. gönder doğuya, hazırla payeleri..10 şehit on nişane, 20 şehit 20 nişane, 50 şehit 50 nişane. devletin terörde maşa gibi kullandığı, hangi amaç uğruna öldüğünü bile bilmeyen bu gencecik çocuklarımıza yazık değil mi. dolduracak mı bu nişaneler, madalyalar hayatlarının geri kalanını. bu bir savaş değil bir yaşama biçimi oldu ülkemde..ben de bu noktaya bir ironi göndereyim dedim..elbette ki bu madalya ve nişaneleri hakeden merttebelerin aziziliğine, mukaddes oluşuna katılıyorum. ama bunun kullanılarak iç seslerin bastırılması da canımı acıtıyor açıkçası...
teşekkürlerimle..sevgiler ..