parça
ucsuz bucaksızım
limitlerimi unuttum ve dunyanın en güzel gülen yaratığı tarafından kiralandım ve birinden hayallerinin bircoğunu gerçekleştiremeden ölen babasının hikayesini duydum beynim bile yarini unutmaya hazırken hatta bir dakika sonrasını bile ben kiralandim ve bıçaklandım ve limitlendim yesil bir vadinin üzerinden asla uçamayacağımı anladım ve kuzgun kız olamayacağımı herkes bana kayıp küçük kız adlı şarkıyı ithaf ederken ben sahip aradım ve biri bana çok derinlerde kaybolan küçük bir kız olduğumu söyledi ve o sürekli bana her şeyimin olduğunu isteyip isteyebilecegim her seye sahip olduğumu ve beni tutacağını söyledi ve ben sadece inanmadım ve şimdi göremediğim pek çok kavram arasında kor gibi ve hiçbir şeyin sahibi beni burdan çıkar dedim bu gece vurgun yemiş bir kuzgun gibi aşağı aşağı ve aşağı geliyorum haydi, kestim iplerimi ve bırak beni çünkü bu gece bunu doğru yapmak istiyorum. her şeyi birbirinin kuruna cevirir, ve sahiplendiklerimi bırakırım olması gerektiği gibi hep olduğu gibi... cebimdeki paraları yakarım özgürlüklerimi yaktığım gibi nasıl geldiğini bilmediklerimi ve sana veririm. çünkü bu gece bunu doğru yapmak istiyorum. |
sadeliğin etkisinde bir güzellik
hoştu akış
aşağı aşağı
ama sürüklerken insanı
hiç de pişman etmiyor okuduğuna
(çok fazla "ve" kullanmışsınız sayın SİMİN, affınızla) - sevgiyle...