ortasından başlayan şiirve bir takım sebeplerden ötürü benimle samimi olmaması gerekiyor artık ona kızmıyorum çünkü birisinin hayatında kimi önde tutacağına kızamaz ki insan ve biz de samimi olmamamiz gerektiği için bugün aynı evde, farklı odalarda hasta taklidi yapıp uyumaya çalıştık ben ağladım, o ne yaptı bilmiyorum benim gitmem gerekiyordu, çünkü uslu kızlar evlerine gece yarısından önce döner ben çıktıktan sonra pencereden baktı mı bilmiyorum, ama kapı sesine kalkmadı, arkamdan kapıyı açmadı çıktıktan sonra 10 dakika orda bekledim, çünkü aşık olan kızlar beklemeyi göze alır yolculuğa basladığım andan itibaren ağladım, çünkü üzülen bir simin ağlar, gizlemez ben asık oldum. mutlu olacağımı düşünerek tabi ki. dibi hayal etmeyerek dünyam hiç dönmediği bir renge döndü |
çoook iyiydi yaa.