matem uğuldar kıyılarında(gözlerim bahtım gibi ırgalanır sensizliğine el pençe durur ) tekilleştikçe kan kırmızı bir gece şarap tortusu zehrini içtim bulutlar altında başladım yaşamaya usulca dağıt saçlarını kirpiklerin yaşama dair güz mevsimi ellerimde büyüyen her şiir gibi leylaklar büyüyor gamzende (gülüşün örtsün toprağımı) inciler taşınırken bölündü düşlerim yakutlu döküldü yangınımın külleri servi düşürdü gözlerinin karasından sızarak köpüre köpüre toprağıma ( meşk etmenin saatlerinde sûr’u üfledi israfil sensizliğe düştü anka kuşları lâl kaldım) itirafçısıyım ölümsüz bir aşkın haykırışım banadır hazan dalgaları ümitsiz tasalarda isyancı fırtınaya dönüştü silkelendi ruhum yıkıntılar arasında hüznü arıyor.. |
Çok güzel ve manalı bir şiirdi.
Tebrik ederim.
Sağlıcakla.