Başlamayan aşk daha acılıdır bitenden
Daha derin olur hep bıraktığı izleri
Duyduğum ağıt buydu her bir terk edilenden
Kalpleri kadar kırık döküktü hep sözleri

Tuhaf bir cesaret şu aşk dediğin mesafe
Gözünü kapatırsın, koşarak kat edersin
Her menzilinde farklı, hep apayrı tarife
Ya şansa, o da sever; ya acıyla ödersin

Bunlarla büyütüldük, uyutulduk hem belki
Zannettim bir tek sen var, başkasına yer yokmuş
Kabuk tuttu mirasın yaralar ve gördüm ki
Her şey bir palavraymış; olmasan da olurmuş

"O yoksa, bu dünya boş; yaşamak boşmuş" filan
Kuyu başını tutmuş, hiç eskimeyen ezber
"Benden geçmiş sevmeler", en revaçtaki yalan
Üstünde koştuğumuz, bol arabesk bir çember

Hayat geçiyor işte, beğen ya da beğenme
Alışıyor her şeye insanoğlu zamanla
Düştüysen ne var bunda; ayağa kalk, üşenme
Elinden kimse tutmaz oturup ağlamanla

Kuruyunca son kalan damla da yanağımda
Anladım ki aslında, kendime zulmüm boşmuş
Düşünecek ne çok şey doluymuş hayatımda
Varlığın-yokluğun bir; olmasan da olurmuş