AK MENDİL
Bırak kalsın mendilin düştüğü kaldırımda
Ben alırım, unutmam yerde bir hasır gibi Bulamazsam izini, kalırsın hatırımda Ve mendilin koynumda, kutsanmış bir sır gibi Yine aynı sokaktan tekrar geçersin diye Beklerim yollarını, saçlarıma kar yağsa Hani uzaktan görüp belki seçersin diye Sallarım mendilini, üstüme kaç gün doğsa Sana dair ne varsa zihnimde bir bir yazıp Katlarım muska gibi mendilinin içine Kimse almasın diye sinemi derin kazıp Saklarım yüreğime, kimse bilmez içi ne Ben ki o ak mendilin sahibine meftunum Taş kaldırımlar benim yerim yurdumdur artık Elbet gelecek diye gün sayan bir mecnunum Su gibi geçen ömür, gelmiyorsa dur artık |