1993 YILINDA YAZDIĞIM BİR ŞİİRDİR. İSTANBUL GALATA KÖPRÜSÜ O TARİHLERDE ŞU AN Kİ GÖRÜNTÜSÜNDEN FARKLI OLARAK TAHTA,SALAŞ BİR KÖPRÜYDÜ

Köprüde kemancıdayım bu akşam
Ağır ağır elimi sakalıma götürüyorum
Karşımda bir duman sisi,
Kulaklarımda ağır bir müzik
Led zeppelin çalıyor olmalı.
Garsona bir içki söyledim hala getirmedi
Yanımda bir grup,
ateşli ateşli sosyalizmi tartışıyor.
Arkamda birisi kavga ediyor sevgilisiyle
Köprüde kemancıdayım bu akşam
Bu akşam kemancıdayım
İşte içkimde geldi
Garson gülümseyerek bıraktı bardağı
Sigaralarla dolu tablamı yere boşalttı
Her şeyi öyle hızlı yaptı ki
Bunları takip bile edemedim
Deniz dalgalı bu gece
Kafam bulut bulut hüzünlü
Yorgunluktan olsa gerek
Köprüde kemancıdayım bu akşam
Bu gece kemancıdayım
Köprüde bir salla geziyorum sanki
Sanki bir akıntı var bu saatte
Akıntı beni sarhoş etti bile
Köprüde kemancıdayım bu gece
İçkim ha bitti ha bitecek
Kederli günler yine gelecek
Birbiri ardı kesilmeyen günler
Günler solacak belki de
Solan günlerde bitecek.
Ve ben,
Köprüde kemancıda
Bulut bulut olan benliğimle haykırışları uyandıracağım.
Köprüde kemancıda değilim bu akşam
Sadece ve sadece evimdeyim.
Bir sandalyeye tünemiş
Bir şeyler yazıyorum
Yazıyorum çiziyorum
Tekrar yazıyorum
Köprüde kemancıda olsaydım,
İçerdim tüm beynimi,
Kederlerim yok olana dek.
Ö.A. 1 TEMMUZ 1993