KARANLIKGözyaşlarımı silebilir misin kömür karası gözlerimi. Karanlığı gördün mü tünelde Açtın mı gözlerini alevlere Yandı mı ellerin,tırnakların Uykumdan uyandır beni Karanlık tünelden kurtar beni Ne umutlarım vardı benim Tükendi kömür karanlığında düşlerim Bak, kalbimin sesi gelmiyor artık Nefesim kesildi,gözlerim kapandı Her yer karanlık korkuyorum Kapkara düş içindeyim Üşüyorum.... ÖMER ARDALI 17/05/2014 |
duyarlı kaleminizi kutluyorum...