İBRAHİM
muradiye fındıkkıran bezistanında
renk renk kumaşlar hepsinden alsam, giyinsem bir gökkuşağı eder miyim? Ankara, anın karası şehrinden mi aldım bohemleri çıkmaz çarşılarda kayboldum bilmem kaç kere alındım, satıldım kimseye ruhumun bir gramını vermedim benim sesimin titremesi ateşine körüktür İbrahim ateş dediğimiz aslında bir bahçe değil miydi? Ve züleyha da bilir Yusuftan büyüktür İbrahim şehrimin bohemliği, sesimin tiremesi seni şair eden bir kaderin kazasıydı belki biliyorum bir gün bitecektir mide sancılarım ruhum bana, senden, benden bir beden verecektir şimdi git, kalbinle yaşa sevdiğim jir-fhrn |