yavaşça seslendim sana, artık uyuyordun,geçti vakit, sarı bir papatya göbeğinde bal damlası, en derin rüyalarda ürkekti gözlerin, mum kokuyordu düşler, ihtiyar delikanlı yüreğimde, nihayet bir cenaze.
yutkundum ben, ardımda sallanan eller gölgesinde, sarı sayfala ilanları, en değerli varlıım satılık, mühürlü bir kalbin, insan suretinde tezahürü, ne mümkün ölmemek!
yar’ asla sevme olur mu? sen bu yürekte tutsak kal, eğer, mevsimler hürriyete açarsa gözlerini, istiridyende karar benim için, ne olur "gitme"
...
çoktan gitmiştin sen,duvarlarımda yükselen yalnızlık dirayetimi söndürecekmiş gibiydi.düşüncelerde hisleniyor,hislerde puslanıyordum,buğulu yutkunmalar arasında resminden yansıyan parıltın yine,yine bir ışıltıyla
düşlerime doluyordun.biliyorsun ki korkmam yalnızlıktan,karanlıktan ama korktum bu sefer.uyduruk korku hikayelerinden değil! sensizlikten korktum.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
40 UÇURMAK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
40 UÇURMAK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.