Denizlerin Tesellisi
karmakarışıksın ve karanlık
ben sana suskun çok konuşkan bir şehrin yorgun sokağıyım arnavut kaldırımlarında boylu boyunca üryan bir çocuk saçları sarıca kıyamet, düşleri katledilmiş yalnızlığıyla oyalanır nasıl da seni izliyor sana bakıyor gömleğin ütülü elinde ayağında hatta dudağında duran geçmişin buruşuk korkusuzca bağırabilsem lisanımı hatta küfredebilsem can baba gibi bak ömür kokuyor şu bulutlar ıslık çalalım yoksa yağmur yağabilir biraz kalp çal benden göğsüm büyük sen o kadar yarım deniz kıyısı beni bekler bu zoraki tebessüme dalgalar alışık Fotoğraf N.A |
yağmur yağmıyor İzmir' e
kalbimizi yarsak ortadan ne çıkar içinden kim bile...
denize ver acıları
gözlerin ağlamasın
bir çocuk geçsin içinden
umut fazlasıyla yakın
tut tutabilirsen.
KUTLARIM NİLGÜN
ÇOK ZARİF Bİ ŞİİR FARKINA HEP SAYGIM VE SEVGİLERİMLE.