(...)

Zifir gözlerine lâl olmuşum Mem!
kederi yüreği sızlatan hırçın bakışlarında
mahpus!
ana bildiğin heybetli dağ dorukları kadar mağrur
sığındım ömrünün kenarına...
düşmedi yazgına adım
aklım yitik/ saçlarımı savuruyorum uçurum kenarında...
en afilli küfürlerim şimdi kara bahtıma!

(...)

İçimde yaralı bir serçe çırpınıyor ardından
kanadım kırık/ azaran bir sızı var
sol yanımın eksik sen yanında...
konuşsam kanıyorum/sussam kesik soluğum...
vardığımı sandığım her durakta
ilk sana rastlıyorum...
veba olmuşum amansız sevdana Mem!
dikiş kâr etmez kanı durmayan yarama...

(...)

Şahittir Mem yer gök şahittir!
sesini kestiğim geceyi/ecelim biliyorum...
sen diye doğmayan günü/gözlerime esirgiyorum!
bu şehir sen kokuyor/ şehrime küsüyorum...
sensiz geçen her anı ömrümden düşüyorum..

(...)

Gecenin kör karanlığı siper sancılarıma
ölü yıldızları ayıklıyorum bir bir göğümden
ben ki düşürmüşüm gözlerini ellerimden
ölesiye yaşıyorum/ölesiye kanıyorum Mem!
ben seni yasak dilim gibi sayıklıyorum...

(...)

Ah Mem! hangi söz anlatabilir ki
içimin dinmez kasırgasını?
dile düşmez yangınlar harlanırken göğsümde
hangi yola sapsam sana çıkar bilmiyorum!
ah hududu çizilmiş toprağım
ah mayın döşenmiş çorağım
sana varmayan her yol mezarım
çığlığım sen der/sana susarım!...







...