BENİ…-Kendi parçan saymasan, tanıdım diyemezsin- … Her bir sözün içinde senden bir anı olsun Arayıp da bulmaya koyuldum anla beni Her akşamın deminde gönül buhranı olsun Elim kulakta gazel söylerken dinle beni Her şafak atışında camdaki kuş sesinde Gözlerim seni arar evin her köşesinde Ve yüreğim mahkûmdur görünmez kafesinde Ölüme adım adım giderken önle beni Tevatürle yol alıp hayaller ülkesine Giderken beni doldur içinin helkesine Kulağın alıştı mı duy-ötesi sesine Bırak başka acıyı içinde inle beni Kim bize bühtan eder? Kim sözleri çekerse Bilirim ki mutlaka derecek, ne ekerse Ey sevgilim dünyada kim bize kötü derse Allah’a havale et, ihlâsla ünle beni Kalem bize ne yazar? Anlayamam, bilemem Senden uzak zamanda kaldığımdan gülemem Aklıma yazdım seni ebediyen silemem Aldırma sağa, sola hadi esinle beni Aslında aldığın o nefesin, azmin ile Dua edip içerden; dillerde “amin” ile Ruhunu meylettirip ve dahi cismin ile Bir araya getirse Allah’ım senle, beni -Seni, tam da içimde duyarken damar damar Aramıza girmeye çalışır sinsi bir mar- Güneri Yıldız (Elazığ, 20.11.2011) |