Seni Aradım, Seni Sordum!
Issız vadilerde
Bittik aşkımızı aradım günlerce Ay ışık oldu, içimdeki sus pus-a Yalnızlık nehrinde Yıldızlarda aradım seni Martılara sordum Kaybolan sevgimizi Bitişimizi, yitikliğimizi Tenha dağlara yazdım Bitmesin gel diye! Seni her bir köşeye kazıdım Ağladım günlerce Çöle döndüm sen bakan gözlerinde Zaman her şeyin ilacıydı İp çeker gibi seni çektim içime Estim her bir yerde Ayaz, ayaz vurdun bedenime Kayıp bir şehir oldum, içimdeki harabelerde Yıkık, dökük bir aşktı geride kalan Enkazı kaldıracak da yoktu! Gün be gün, Kâh çocuk gibi sen dedim, Kâh bittim, Kâh eridim Ab-ı hayat gibi sana susadım Her bir yerde sen serpildim Su yerine kana karıştım Mavzer gibiydi sensizlik İçimi ürperti sessizlik Konuş dedim konuş İçimdeki sana hep sustun Damarlarımda sen dolaştın, Seni yaşadım Her bir vakit dualarımda seninle buluştum Rüyalarımda sana kavuştum Sineme attım her şeyi kendimle savaşır oldum Kasırgalar gibiydin, içimde hep estin Bir köşeye bıraktım bedenimi Yolunu gözledim Kaldırımlar buz tuttu Sensiz geçen zaman Yüzüme uçuk vurdu Seni aradım, seni sordum Her yerde sen kaldı, gözlerimde Tüm güzelliğinle! Lokman Bekler. |