Tükenişin Destanı!
Kalbim hiç dinlemedi sensizliği
Ruhumun beti benzi attı sanki Bitek günah keçisi ben mi? Özledim dedim özledim seni Umutlarımı attın kıyılara Savurdun içindeki rüzgârlarda Hoyrat, hoyrat estin can damarıma Müptelâsı oldum ben bu aşkın artık anla İp çeker gibi çektim sensiz bedenimi Dizginledim üşüyen ellerimi Yok dedim yok yürek dinlemedi, dinler mi? Yosun tuttu seven kalbim bir daha sever mi? Sancıların hep içimde aktı bedenime Bağımlısı olduğum sen düşlerimde Susadım dedim susadım Gözyaşlarım yerine kan ağladım Her güzelliğinle kaldı sen kargaşalarda Bir sen daha olmadı olmazda asla Anlam veremedim sana susamışlığıma Ben bu kadar severken sen uzaklarda Ufukta sen yok sevgilim Gelirsin diye hep yolunu gözledim Aşk bakan gözlerine kendimi bitirdim Yalnızlığın kıyısında umudumu yitirdim Bir tükenişin destanını yazdım sana Canımı koydum aşkımız uğruna Gülüşlerimde sakladım seni Unutamadım bitmedi hiç içimdeki sevgi Lokman Bekler. |
Gelirsin diye hep yolunu gözledim
Aşk bakan gözlerine kendimi bitirdim
Yalnızlığın kıyısında umudumu yitirdim
Bir tükenişin destanını yazdım sana
Canımı koydum aşkımız uğruna
Gülüşlerimde sakladım seni
Unutamadım bitmedi hiç içimdeki sevgi
Çok güzel bir şiirdi. Tebrik ediyorum.
Saygı ve selamlarımla.