SONRA (3)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ’’Yara kanadıkça soğur, kabuk bağlar. O yumuşak ten artık can yakar olur. Çirkinleşiriz, iz bırakır her ne kadar felç inse de kavgamıza, sevgimize, inancımıza sevgilim, gerekirse inan gerekirse, anlamlı bir susuşla yine de avazın çıktığınca bağrılır, savaşılır gibi yaşanır!’’ K.İskender İyi ol... Sağ ol... Uzak ol... Bir daha görme beni... M.Mungan ... Sonra mı? sonrasını bir ben bilirim... bir de başımda nöbet tutan yokluğun! ki heybetli dağ doruğudur üşütür daha kor/ gece inende... Bir saçağı olmalıydı/ içimdeki sağnağın bir yama bulmalıydım/ yırtılan göğsümü kapatan arandım/arındım sana çıktı yine her sokağım! ben sensiz hasret mağlubu artığım! Ben böyle aklımı ziyan ederken uğruna ben böyle ferimi akıtırken yoluna ben böyle zehir zıkkım ben böyle sığınmasız/ben böyle savunmasız daha kaç asır geçecek umarsız? söyleme! suskun kanatsın beni yüreğimden! Şimdi; ölesiye kanıyorum/ölesiye yaşıyorum yok gidecek bir yerim... ben ilk kez ardıma bakıyorum!... yaktığım düşlerimi göğüne savuruyorum değdi mi külleri yüzüne? söylesene!!! Şimdi... ufkundan kovuldum/ kanatsız uçuyorum... Şimdi... ciğerim küflenmiş soluksuzum... Şimdi... düşmüşüm sözlerinden... susuyorum!... ... .. . ... |
Şimdi acı acı
sensizim
-anlasana.