Sen Gitmiş Olursunne kadar güzel olsa da hatırlamak seni senden bana bir sen kalmış olsa dahi her sabah güneşin kızıl saçlarını senin saçların diye okşarım o vakit gülüşün ısıtır yüreğimi ellerine gül tutarım geceye bölünür yüzüm hasret mavisi sürer düşlerim sus kalır uçuklayan o dudaklarım eşikte bekleyen boynu bükük yokluğun sensiz erken uyanır her sabah çıkarım seferlerine zaman kırık kanatlarıma çarpar dağılan bir kuş yuvasına döner ömrüm düş kaçağı aklım yerinden oynar saçı sakalına karışan mevsimlere dökülür gölgesin de soluk resminden fırlayan eşkalin Senin düşlerine aşkına kanıp seni dünya sayıp gizemli gözlerinden bir ışık ararım ve çıkarım seferlerine hasretin yönünden gelen bulut istilasına tutulur tenim her an içimde sarılmaz yaranın acısı sızlar sönmeyen bir ateştir canımın içinde canın yağmurun sesinde çınlar yankılanan sesin toprağımda kokun nefes alır sana geldiğim an sen gitmiş olursun… |
sana geldiğim an sen gitmiş olursun…
Nedense hep böyledir Şairlerin hazin sonu :(
belki sonsuz vericiliğimizden
belki de kötülük
bizlere uzak bir ülke diye öğretildiğinden.
Gönlüne sağlık Şairim